Het dak van de wereld

We dachten lekker te slapen onder de vleugels van de eeuwenoude citadel, maar dat viel tegen. Er was een hondenconcert aan de gang dat de hele nacht doorging. De bus stond scheef en dat vond mijn rug niet fijn. Kortm, slapeloze nacht. Maar als het ochtend is, dan is alles weer goed. Lekker op tijd vertrokken. Ik had op de kaart gezien dat er weer zon prachtige bergrit aankwam, dus ik achter het stuur, genieten! Het 2e deel de snelweg genomen, want de bergritten kosten veel tijd en we willen niet de hele dag in de bus zitten. Guimaraes was ons doel. Het was 30 graden, dat voelden we goed in de benen. We besloten de gewoonte van het land op te pakken en uirgebreid te gaan lunchen. We kwamen in een tuin terecht boven een wereldwinkel. Het eten was dan ook faire trade, biologisch, vegetarisch en nog zo wat. En Har vond het ook lekker! De camperplaats zagen we niet zitten hier, er kwam meteen een roma-vrouw bedelen. Dus een camping zoeken. Die was er wel, alleen we moesten er een behoorlijke klim voor maken. Wat heet, op een gegeven moment kwamen we op een t- splising met een stopstreep. Toch lastig als je op een helling rijdt met een hellingshoek van 20 graden.
We kwamen op een zeer bijzondere plek volgestrooid met enorme menhirs en keien. Het was ook eindpunt van een teleferique, dus die hebben we even 'gedaan'. En een uitzicht alsof je op het dak van de wereld stond.